Toen ik geen zenuwen meer voelde, wist ik dat het mis was

Zenuwen, die had ik lang niet gevoeld

Het was lang geleden dat ik echt zenuwachtig was. Ik praat, coach, train, schrijf en onderneem. Neem risico’s, doe nieuwe dingen en ben soms (sommige zullen zeggen vaak) vrij onbezonnen in wat ik doe. Vanuit een bepaalde al dan niet gegronde arrogantie denk ik vaak: ‘Als zij het kunnen, dan kan ik het vast ook wel. Hoe moeilijk kan het zijn?’ Toch kwam ik mezelf een tijdje geleden keihard tegen. In een vlaag van verstandsverbijstering zegde ik toe om een viertal gastlessen Nederlands te geven op de middelbare school van een vriend. Vier gastlessen aan een drietal VMBO-4  klassen. Peak puberleeftijd, dertig jongens en meisjes sterk, vól hormonen. En dat bracht me iets waar ik al heel lang geen last meer van had gehad: zenuwen.

Wat bij anderen knikkende knieën veroorzaakt, doe ik fluitend

Stuur me met een schrijfschrift naar een boardroom van een groot bedrijf, of een louche kroeg in een ruige achterbuurt. Laat me wereldberoemde dj’s of sporters interviewen. Zet me in een zaal voor vierhonderd professionals of een training voor vijftig werkzoekenden, ik doe het fluitend. Maar die dertig pubers zorgden voor angstzweet en korte nachten. Alleen was het niet zozeer de zenuwen die me in de war brachten. Het was het stelselmatig ontbreken van die zenuwen in de laatste jaren die me van mijn stuk brachten.

Mijn inkeermoment

Ik zat met mijn lief op een terrasje in Brugge en vertelde haar, enigszins beneveld, over de voor mij nieuwe gevoelens. Haar reactie, spitsvondig als altijd was: ‘Dat is niet gezond hè, als je nooit meer zenuwachtig bent. Dan zit je wel heel diep in je comfort zone. Vind je niet?’ Er volgende een uur aan doelloze tegenwerpingen ‘ik onderneem, ik doe, ik neem risico's’, maar na een uurtje en drie Belgische biertjes verder moest ik het toch toegeven. Ik zit echt te veel in mijn comfort zone, en ik had het niet eens door. Gelukkig stond het plekje buiten mijn comfort zone gaan al op de agenda. In de vorm van 120 pubers die ik enthousiast moest gaan maken voor de vaderlandse literatuur. Iets wat me onverwacht goed afging. Na afloop was ik moe maar vooral voldaan. Achter mijn zenuwen zat het onbekende, en daarmee de winst. Het is één van de meest intense en leukste ervaringen die ik afgelopen jaren heb opgedaan. Misschien wel, omdat ik me er op voorhand zo druk over had gemaakt.

Geen zenuwen hebben is pas ongezond

De les die ik eruit heb getrokken, is dat een stukje zenuwen meer dan gezond is. Geen zenuwen hebben, dát is pas ongezond. Achter die zenuwen en onbekende gebieden schuilt de uitdaging, de groei en de lol. Wat ik ervan leerde? Zoek de zenuwen gewoon maar eens op, want achter die slapeloze nachten schuilt de grootste winst.

Ontdek hoe uit je comfort zone stappen voor meer richting, impact en plezier in werk en leven kan zorgen

Ben jij toe aan een goed reflectiemoment? Gebruik de training ‘Versterken van persoonlijke kracht’ als ijkmoment om te kijken waar je nu staat en welke koers je wilt varen.

BEKIJK DE TRAINING